supernowa?

gwiazdami pokryte sklepienie
granatowo odbija się w szybie
wpada jednocześnie do domu
jej
jego.
Oni siedzą oddzielnie
każdy w swym oknie
wpatrując się w jedną gwiazdę.
Może to ta supernowa,
może jakaś inna
z przestarzałej konstelacji Oriona..
Dla nich to nieważne.
Myślą intensywnie o tym by
zabrać siebie nawzajem na tą gwiazdę
i żyć codziennym szczęściem
na tym pustkowiu złożonym
tylko z atomów, małych cząstek materii.
złączyli się myślą
telepatycznie przeniknęli dogłębnie

---
Nazajutrz i tak będą sobie
całkiem obcy.

autor

zielona_gruszka

Dodano: 2006-03-08 19:53:00

Ten wiersz przeczytano 521 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Bez rymów Klimat Pesymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie