Świadomie znikająca nadzieja

"Świadomie znikająca nadzieja".
09.04.2014r. Środa 10:45:00

Świadomie znikająca nadzieja,
Człowiek się czasem bardzo mocno zmienia,
Dzieje się tak nagle,
Tak po diable.
I zauważmy to,
Czy czasem, gdy czasem pochylamy się nad niewiernością,
To czy czasem nie wypinamy się na wierność?

Niechaj nasz wybór zawsze będzie świadomy,
Ale niech nie będzie zniknięciem nadziei,
Co jeśli jest ten świat na pewno na lepsze odmieni.

Świadomie znikająca nadzieja
To taki pseudo władca,
Który nie budzi podziwu,
Lecz powinien budzić płacz i lament,
Bo nadziei nie można tracić.

Chrześcijanin to pacjent,
A Pan Jezus jest lekarzem,
A Pan Bóg jest ordynatorem,
A nawet najlepszym ministrem,
A Duch Święty jest lekarstwem,
Który ulecza od wewnątrz,
Tam, gdzie trzeba, punktowo,
Lecza serce, rozum
No i przede wszystkim duszę- sumienie.

Świadomie znikająca nadzieja
Jest lobbowana,
A to nie zamiar nieba
I nie szczęście,
Lecz ujma poprzez mnożenie bezwstydu,
Gdzie żale są na czasie
I oby to były Gorzkie Żale.

Potrzeba modlitwy
I zamieszkania spokoju w sercu,
By nie zamrażać sumień
W ucieczce, ku like-owanemu życiu.
Życię- lubię to,
Taki klik na facebooku,
Życie, a co to takiego?- w sumieniu.
Życie, nie dziękuję!- brak prawdziwej rodziny.

Świadomie znikająca nadzieja,
Nadzieja na zbawienie,
A ty homo sapiens sapiens,
Bo tak fachowo powinno się mówić o człeku
Ale zastanawiające jest, czy homo- człowiek
Jest naprawdę sapiens,
Czy tylko homo- taki genizowany?

Miejmy siłę
Pokonywać wszelkie zapały
I chęć drugiego życia,
Gdy życie jest podzielone
I ukrywa się w ukrytym świecie,
Gdzie zielenieje zazdrość
Na pewnym niewybuchu,
Który miał być kolejnym pokarmem dla złego.

Świadomie znikająca nadzieja,
A my powinniśmy być współcierpiący,
Bo Pan Jezus zaakceptował krzyż,
A my odwracamy się w drugą stronę
I szukamy wyimaginowanej fotografii,
Która została przywieziona z domniemanej podróży,
Tej, która nie ma końca.

Wiem, że moje słowa,
Że moja filozofia jest mową,
Która gasi świece waszej cierpliwości,
Ale czasem trzeba wiele przegadać,
By powiedzieć chwała bohaterom sumienia
I tym, którzy odnaleźli moc w Eucharystii .

Świadomie znikająca nadzieja,
A wy proszę potraktujcie mnie
jak wolontariusza w słusznej sprawie,
a nie tylko okaz muzealnej wizji życia.

autor

AMOR1988

Napisany: 2014-04-09 Dodano: 2014-04-13 16:41:03

Ten wiersz przeczytano 480 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Bez rymów Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie