Świat

Ja i on to jedność
On żyje we mnie
I ja w nim żyje
Ja go tworzę
I on mnie określa

Świat to:
Barw dziwacznych tęcza
Zwierząt stada niezliczone
Gwiazd, przestrzeni, planet pełny plac
Przygód, doznań, uczuć, myśli ogrom
Torturom, strachom przed zniszczeniem jest poddany strasznym
Świat mój osobny, który żyje we mnie
Nikt nie pozna go za zasłoną z ciała
Chyba, że zmusisz mnie bym odkrył swą tajemnicę

Świat w każdym osobny
Świat wielki, piękny, szeroki
Odkryj przede mną te miejsca tajemne
Gdzie własnej legendy tworzą się korzenie
Usiądź, odpocznij, przytul, odetchnij
Mów, ja słuchać umiem
Bo wniknąć w świat inny mi potrzeba
Inne przestrzenie poznać pragnę
Jeśli się otworzysz i ja Cię w świecie moim ciepło przyjmę
Śpieszmy się!
Zanim umrą, a szkoda ich nie poznać przecież
I my z nimi jeden za drugim
Gaśniemy nieprzerwanie
Jak zapałki w śnieg rzucane...

autor

Danillo

Dodano: 2006-10-18 00:45:58

Ten wiersz przeczytano 578 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Wolny Klimat Radosny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie