Świat Antona
dziwny język
śmieszny akcent
twarz mego dziada
przeorana wichrem wschodu
słyszę żarliwe słowa
rytm kroków zza światów
rozbite witraże
jęk kościoła
co nie przeżył
wybuchu granatu
słony wiatr
pradziejów znak
unosi go nad moim życiem
Kołobrzeg
10.01.2010
autor
maltech
Dodano: 2010-01-10 13:12:32
Ten wiersz przeczytano 514 razy
Oddanych głosów: 18
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (10)
Czuć we wspomnieniach miłość do dziadka,ładny wiersz z
klimatem.
Pozdrawiam serdecznie.
...ciekawy wiersz pełen wspomnień i dumy z wspaniałego
dziadka...pozdrawiam :)
pradziejów znak
unosi go nad moim życiem.......i tu mamy klucz....
jesli sie wspomina dziadka to nieodzowny znak ze na
tej osobie nam zalezalo....ladny wiersz
Jak to dobrze że może ktoś wspomnieć swojego
dziadka-Twój jest na pewno szczęśliwy patrząc na Twoje
wspomnienia...powodzenia
Ładny, bardzo ładny wiersz. Piękny+.
Wspomnienie o dziadku jest nieodłączne od wspomnień
historii.
uczuciowy wiersz, podoba mi się
pozdrawiam serdecznie;)
Twoje wiersze docierają do mojej duszy, wspomnienia to
są moje klimaty, uwielbiam ten temat, pozdrawiam.
piękny odważny Dziadek jest wzorem i pięknym darem w
sercu Sercem zawsze wrażliwym napisany wiersz +
Pozdrawiam:)