Swiat iluzji
Dedykuje kolezance po piorze, ktora dolozyla koncowke do mojego wiersza. Zycze Jej szerokiej /bez kolcow/ sciezki do ogrodu rozanego.
Zegar stanal w swiecie iluzji
Zagubionych dwojga serc,
Ktore mimo roznic probuja odnalezc
Sciezke do ogrodu roz.
Roze kwitna krasa uczuc,
Scielac sciezke kwiatu i kolcow,
Sciezka trudna do przebycia,
Mimo zapachu milosci.
Zerwac chce te jedyna roze,
Najpiekniejsza z pieknych,
Brne po sciezce pelnej kolcow,
Rozkoszuje sie zapachem mimo bolu.
Czuje ukluc razy, brne naprzod ,
By zerwac kwiat ... cudny kwiat...
On choc kluje, wabi mnie...
I przeslania caly swiat.
autor
australijka
Dodano: 2008-02-04 01:45:53
Ten wiersz przeczytano 558 razy
Oddanych głosów: 18
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
Czasem trzeba sie pokłuć na kolcach, żeby docenić
piękno, które stoi wyżej sięgania . Piękno..... ten
eliksir miłości zdobyty w trudzie, daje więcej
rozkoszy i szczęścia. Dlatego warto.
"Przebaczenie jest różą bez kolców". Może musisz sobie
wybaczyć, a wtedy ścieżki przestaną być cierniste.
Inni już na pewno wybaczyli. D->>--