Świat jednego głupca

Więc oto i jestem przed wami,
Głupiec, który nie zna jutrzejszej ścieżki,
Błądzący gdzieś w oddali z marzeniami,
Mimo iż życie czasem ma kształt groteski,

Przez pryzmat kropel jesiennego deszczu,
Widzę świat szkicowany tysiącami barw,
Powiedz mi wietrze - nieśmiertelny wieszczu,
Czy moje życie to wyścig, walka czy może żart?

Czy ten księżyc uśmiech komuś przywrócić zdoła?
Czy jego światła promienie wiodkie,
Przywołają do mnie uśmiechniętego anioła,
Którego nawet łzy są słodkie?

Dostrzegając w srebrnej obrączce magiczne błyski,
Słysząc głos w szumie morskich kamieni,
Stanie nad brzegiem morza przy zachodzie słońca bliskim,
Gdy swoje światło wmiesza w taniec cieni,

Może to wszystko iluzja,
A może coś tym w swoim życiu zmieni.

autor

Serafin

Napisany: 2005-06-11 Dodano: 2005-06-11 23:44:08

Ten wiersz przeczytano 409 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie