Te trzy, tych dwoje

Skąpany w zastygłej mgle chłodnego poranka,
Patrzę na wstający, czerwony jeszcze zwiastun dnia,
Jutrzenka - mojej nadziei jasna kapłanka,
Witająca drzewa swym światłem na ich pniach,

Wędrując razem z wiarą w ostrze miecza wpisaną,
Wiarą w kolejny przemokniętym od światła dzień,
W którym bliskie sercu uczucia wtopione zostaną,
W powietrze wypełnione od ptasich śpiewów drżeń,

Przy powiewie karmazynowego wiatru wieczorem,
Może kiedyś jeszcze porwie mnie i we mnie zatańczy,
Ta, która jest moją nauczycielką i lektorem,
Miłość o smaku słodkich pomarańczy,

A na nocnym niebie może wszystko się zwieści,
I może kiedyś usłyszy każdy,
Fragment niekończoncej się opowieści,
O dwojgu takich co skradli gwiazdy.

autor

Serafin

Napisany: 2005-08-15 Dodano: 2005-08-16 10:27:58

Ten wiersz przeczytano 547 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie