świat zapomniany
Świat zapomniany
jak sen, którego
juz nie pamiętamy.
Wspomnienia wracające
i myśli kroczące
niepokój, cierpienie,
a może niespełnienie...
tylko czego?
Brak nadzieji
i chęci do życia
ucieczka duszy
po kres zapomniania,
wszystkiego tego
co się wydarzyło...
Komentarze (1)
Jakoś beznadziejnością powiało z Twojego
wiersza............ Może plus na osłodę?!