Światło

Gdy światło odpoczywa
W ciemnym kącie wyciszenia
Noc z rozmachem
Zsyła szaradowo-senne marzenia
Realia, tęsknotę
Z fantanzją w warkocz zaplata
Duszę uwalnia
Z ciasnoty zamkniętego świata
Rozpływa drobinami
Kołysaniem w puchu obłokach
Umysł poza krawędź
Ustawia na wysokich stokach
Serce drganiem
Już niebojaźliwym oddycha lekko
Wpada w objęcia
Snu oszołomienie miękko
A gdy światło
Na powrót w górę ruszy
Widzenia nocne
W garści blasku na pył skruszy

autor

LudwikaXV

Napisany: 2006-01-02 Dodano: 2007-10-06 23:13:21

Ten wiersz przeczytano 582 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Na dobranoc

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie