Światy ludzie serca

dla jasi

pojawiam się
chociaż mnie
nie ma
jestem jakby
nieobecny
a jednak jestem
wokół mnie
unoszą się wyspy
światów ludzi
serca
wyspy pływają
w powietrzu
parując jak czerwone
dymiące garnki
ciepłej zupy
wyspy są płaskie
i geocentryczne
unosza sie na
grzbietach wielkich
żółwi
od czasu do czasu
dobijają do krawędzi
świata na skraj
wiekiej przepaści
wyspy światów ludzi
serca
są małe
od krawędzi
do krawędzi
są tylko trzy kroki
są wyspy rodzinne
i jednoosobowe
zielone i
brudno-szare
bogate
i stukające pokrywkami
śmietników
chociaż pływają
pod mostami tęcz
nie mienią się barwami mojej
obecności
obce sobie
i
obce mnie
czasami zdarza się
że taka wyspa
jest już zbyt
daleko ode mnie
i spada na końcu
świata w wielką
przepaść
mimo wszystko
robi się wtedy
bardziej pusto
a
ja
chciałbym tylko
by
pozostała
mała łza miłości
którą ktoś podnieśie
i
w zagłębieniu
dłoni
przeniesie
do światów ludzi
wyspy
serca

jeśli to przecztasz marlove_18 to chciałem odpisać ale nie umiem

autor

jydysz

Napisany: 2008-10-20 Dodano: 2008-10-16 00:06:39

Ten wiersz przeczytano 497 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Wolny Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie