W świecie udawanego optymizmu...

Pesymizm? Taki świat...

Jeśli myślisz że coś się zmeniło
Jesteś w błędzie dużym,
To co jest, kiedyś też było,
Tylko w życiu innych ludzi.

Pewne sprawy nadal aktualne,
Burdel nadal tam jest,
Kiedyś słońce dla nich zajdzie,
Zabłocą sie koryta rzek.

Parlament, sejm, ustawa.
Co za tupet mówić: "dobrze"
Przechylona została szala,
Zauważysz to, żyjąc ciągle.

Maski na twarzach, ślepcy,
Głuche postacie wokół,
Kto pierwszy ten lepszy,
Zasada ta tkwi jak protokół.

Bród, syf, popękane ściany
Tak żyje każdy z nas tutaj
Inni w domach. Pod koszami,
I realności dobrej szukaj.

Szukaj to w sobie,
W duszy z fundamentem pesymizmu
Żyjąc codzień jak w grobie,
W świecie udawanego optymizmu..

wiersz napisany w ciągu 6 minut. może mało, ale treść przemyślana

autor

adamjuby

Napisany: 2006-10-10 Dodano: 2006-10-10 16:56:50

Ten wiersz przeczytano 535 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie