Świt (miniaturka)
Świt, ciszy świętość, lekkie wiatru
drżenie
Czerwiec i światło młodym latem miękkie,
I myśl o tobie,
Prośba o spełnienie,
Bym w twoich oczach znowu mogła
pięknieć.
autor
sael
Dodano: 2021-08-07 12:06:35
Ten wiersz przeczytano 987 razy
Oddanych głosów: 15
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (16)
Czsem mniej znaczy więcej :)
sael! - po kilku dniach - urzeczony na nowo twoim
wierszem - ciekaw byłem - co ja tam napisalem - w
komenarzu odsylajacym - zamieszczonym wramach linku.
No cóż... - Zmienny jestem? (- piekny to wiersz,
niezwykle piękny) - A moze swiatło po prostu - inczej
pada - dzisiaj - na Twoja miniaturę.
A moze to juz patyna muzeum? - a moze - to - juz (i
wciaz) - jestem - w moim - "muzeum..."? - osobiscie
narodowym.
serdecznie pozdrawiam...
my - polacy - my lubim - sielanki
oops! Serdecznie pozdrawiam.
Połączyłaś w subtelną harmonię impresję z refleksją i
o to między innymi chodzi w poezji. Sedecznie
pozdrawiam.
Cudna mini i kropka.
O istocie - twojego - dla mnie - "mini" - pomyłkowo -
kilka slow - napisalem w kom. pod moim wierszem "Volta
(...)"
http://wiersze.kobieta.pl/wiersze/volta-asztet--r-amac
h-ewolucji-562861
O ile zechcesz... - zajrzyj proszę...
:)
Ślicznie.
I właśnie dlatego uwielbiam miniaturki :) krótko i w
sedno :)
Każdy jest piękny w kochających oczach.
Witaj.:)
Bardzo delikatny, subtelny przekaz.
Podoba się.
Pozdrawiam serdecznie.;)
Pięknie :)
subtelnie;
Witaj Sabino:)
A moja żona to by chciała leżeć i pachnieć:)
podoba mi się też zapis wiersza:)
Pozdrawiam serdecznie:))
Przepraszam, nie zauważyłam, że fatamorgana już
zwróciła uwagę na ogonek:)
Ładnie:) Uciekł ogonek z "miękkie".
Miłej soboty:)