świtem
,,,
złocą się wody słońca spojrzeniem
oddechem wiatru chłodzi się ziemia
płaczą trawy rosą gaszą pragnienie
z zachwytu tonąc w nieba błękicie
,,,
autor
zuza n
Dodano: 2015-06-11 11:44:21
Ten wiersz przeczytano 1094 razy
Oddanych głosów: 24
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (23)
Az chce się żyć gdy wita taki piękny świt. Pozdrawiam
serdecznie.
Az chce się żyć gdy wita taki piękny świt. Pozdrawiam
serdecznie.
Dzień dobry zuza:-) .
Zgadzam się z Bronią, jest cudownie:-) . Miłego
dnia:-)
Krótko i ładnie :)
Piękny świt. Jaki piękny jest na wsi.. Pozdrawiam.
Uroczo o swicie:)
Urokliwy świt w tej impresji :)
piękny obraz:) pozdrawiam