Swoje wylatałem

Jeszcze mi nie zbrzydła,
do latania wiara.
Choć straciłem skrzydła,
to ciągle się staram.

Latam coraz wyżej,
tlenu już brakuje.
Nie polecę niżej,
robię tak jak czuję.

Trasę sam wybieram,
a najczęściej skracam.
Jak na ból się zbiera,
to natychmiast wracam.

Fantazja ponosi,
nie zna durna daty.
Po co mi się prosić,
o głupie dramaty.

Strzeli mi w kolanie,
trzaśnie w kręgosłupie.
Kończąc brzydkim zdaniem,
będę w czarnej dupie.

Dlatego nie latam,
skrzydła w kąt schowałem.
To nie żadna strata,
swoje wylatałem…

30/11/2023r

autor

Grand

Napisany: 2024-01-04 Dodano: 2024-01-04 09:58:40

Ten wiersz przeczytano 385 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie