Syn nocy

Łaskawa noc-matka grzeszników
moją opiekunką była w październiku.
Pod jej osłoną napełniał mnie radością
ten, którego teraz nazywam bożkiem i miłością.
Słowami pieścił serce, dłońmi i ustami badał moje ciało,
okryty czernią świat, niebo, piekło...wszystko ze mną się śmiało.

Razem z nocą odchodził i wraz z nią powracał,
znów całował, pieścił, dotykał, do szału doprowadzał.
Mówił ,,Jesteś boska?- bardzo słodko kłamał,
ale ja wierzyłam, bo wierzyć w to chciałam.

Gdy noc odeszła, ze sobą Go zabrała.
Wróciła, lecz bez Niego, już mi Go nie oddała.
Teraz w ramionach innego szukam tego, co On mi dał:
Miłości, rozkoszy, tych kształtów które nadał...
Szukam w innym choć odrobiny Niego,
Lecz nie potrafię znaleźć niczego.

Próbuję przywyknąć do innych dłoni, ust, oczu, uśmiechu,
do innego głosu, zapachu ciała, innego oddechu.
Lecz gdy z innym jestem, serce rwie do Niego,
Gdy innemu w oczy patrząc szepczę o miłości, szepty ślę do Niego.
I nie umiem nikomu dać serca, bo jest Jego własnością
I KOCHAM, choć trwam przy innym, a On inną obdarza miłością.

autor

mminia

Napisany: 2001-04-12 Dodano: 2004-06-29 17:34:28

Ten wiersz przeczytano 565 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie