Szaleńcy i furiaci

.Do napisania tego wiersza natchną mnie utwór J.Tuwima,,Wiersz wyszydajacy dzieci". Warto przeczytać!

Wielki budynek, zimne ściany
Puste korytarze, mucha na oknie
Pająk leniwie plecie swoja siatkę
Cierpliwie pracuje nad każdym zakątkiem

Nagle rozlega się głośny dzwonek
Nie, to nie jest słodki skowronek
Dźwięk silny i budzący do życia
Jak promyk słońca jak blask księżyca

I wybiegają szaleńcy ci od lat 14
Siadają na parapetach rzucają swe teczki
I śmieją się szaleńczo jak w jakimś amoku
Dzieci szaleńcy, młodzież furiaci

Czemu się śmiejesz piegowaty demonie
I ty blondynie z zielonymi oczyma
Życie nie jest takie piękne
Nie, nie co dzień śpiewa ptaszyna

A ty, co podarte nosisz spodnie
I bluzę czarną i buty czarne
Wymyślasz swój język i szczycisz się wielce
Zgiń! Zniknij przeklęta koszmaro

I ty furiatko z niebieskimi oczyma
Piszesz coś na kartce, próbujesz sklecać wiersze
A treść ich- ciągle jedno i to samo
Miłość jak narkotyk jak psychiczna choroba

Lecz pomyśl człowiecze dorosły, dojrzały
Gdyby nie Ci szaleńcy, gdyby nie Ci furiaci
Jakie życie Twoje byłoby szarawe
Wyblakłe i puste takie pogmatwane

Więc śmiej się zielonooki blondynie
Więc śmiej się niebieskooka poetko
Śmiej się piegowaty wariacie
Bez nas życie by było takie tułacze

Do napisania tego wiersza natchną mnie utwór J.Tuwima,,Wiersz wyszydzajacy dzieci". Warto przeczytać!

autor

Patriotka

Napisany: 2006-05-13 Dodano: 2006-05-13 12:20:08

Ten wiersz przeczytano 541 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Bez rymów Klimat Wrogi Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie