Szaleństwo

Jestem tutaj.
Nie, nie ma mnie.
Jestem, i czuje ból.
Nie, bólu nie czuję.
Nie stoisz przede mną
ze sztyletem w ręku.
Wcale nie tniesz
mej duszy na drobne kawałeczki.
Tnij mnie wreszcie! Tnij!
Nie! Przestań! Przestań....
Zakuj mnie w kajdany,
rozkuj mnie z powrotem.
Podaj słońce, okryj mrokiem.
Przybliż mi lodowate 45 do skroni,
uśmiechnij się, bo i ja się uśmiecham.
Strzel, pomódl się za mnie i za siebie.
Zakop mnie głęboko
i pilnuj......

autor

Tryku47

Dodano: 2006-09-19 17:28:03

Ten wiersz przeczytano 446 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Bez rymów Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie