Szalony muzykant

Biorę gitarę w zgrzebne ręce,
I piosnkę rzewną będę grał.
Nigdy nie chciałem czegoś więcej,
Nigdy też już nie będę chciał.

Nuta mi wcale nie wychodzi,
Fałszywe chyba trącam tony
Ale co komu to i szkodzi,
Kiedy muzykant jest szalony.

Gitara owszem obeznana,
Struny napięte jak należy.
Nuta dokładnie z tekstem zgrana,
Nic tylko w talent trzeba wierzyć.

Nuta mi wcale nie wychodzi,
Fałszywe chyba trącam tony
Ale co komu to i szkodzi,
Kiedy muzykant jest szalony.

Lecz palce jakoś dziwnie krążą,
Szukają tej prawdziwej nuty.
Lecz za nutami nie nadążą,
Człowiek jest tym tematem struty.

Nuta mi wcale nie wychodzi,
Fałszywe chyba trącam tony
Ale co komu to i szkodzi,
Kiedy muzykant jest szalony.

Muzykant chciałby grać poprawnie,
Do gamy ma wstręt oczywisty.
Ale ma talent, ten nie kłamie,
Chociaż nie zawsze taki czysty.

Nuta mi wcale nie wychodzi,
Fałszywe chyba trącam tony
Ale co komu to i szkodzi,
Kiedy muzykant jest szalony.

autor

Grand

Napisany: 2017-08-19 Dodano: 2017-08-20 09:38:55

Ten wiersz przeczytano 333 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie