Szansa

Dla wszystkich, którzy nie widzą własnych możliwości. Nie widzą tego, że życie oferuje więcej.

Przemykają koło nosa.
A my głupcy.
Z zamkniętymi oczami.

I na oślep,
Użalając,
Oskarżając wszystkich wokół.

I biada, dostrzec,
Że to w nas jest przyczyna.

Cała nasz paranoja,
Sztuka, jak w teatrze,
Odgrywana tak namiętnie,
Tyle daje nam boleści.

Jak ty te smuteczki kochasz,
Jak to miło porozpaczać.
I pożalić wszystkim,
Jakie życie jest bezwzględne.

Jeśli tak tego nie widzisz,
Jeśli nie chcesz jednak płakać...

Halo, czy otworzysz oczy?

Jedna
Druga
Trzecia

Łap je, mówię.

autor

Damaris

Napisany: 2007-02-04 Dodano: 2007-02-04 23:01:47

Ten wiersz przeczytano 436 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Bez rymów Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie