Szansa
wołała o pomoc by odnaleźć drogę
w ciemnym zaułku łzą znaczyła ślad
to moja samotność z deszczem się snuła
otaczał ją smutku cień szarą mgłą
lecz coś się zmieniło i przestało padać
jasny drogowskaz znów wyjrzał zza chmur
obrałam kierunek choć stąpam ostrożnie
bojąc się zgubić kolejny już raz
autor
Inna
Dodano: 2013-05-31 18:17:44
Ten wiersz przeczytano 2505 razy
Oddanych głosów: 42
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (48)
wzruszyłaś mnie...Śliczny Twój "motyl".Pozdrawiam i
uśmiech zostawiam :-)
słońce drogowskazem:))
samotność bez parasola w deszczu na rozdrożu
oczekująca wsparcia pomocnej dłoni i głosu
zamyśliłem się na dłuższą refleksję
Drogowskaz daje szansę, którą trzeba wykorzystać.
Dobrze się czyta. Pozdrawiam
Miło ujrzeć taki jasny drogowskaz.Pozdrawiam.
Fajnie że u Ciebie poprawa pogody, można szansę
wykorzystać, u mnie leje dalej...pozdrawiam
Strach zawsze będzie ale też jest i więcej siły by z
nadzieją iść przed siebie! Serdeczności ;D
Miło zobaczyć taki drogowskaz, jeszcze lepiej kiedy
można za nim pójść... Przeczytałem, ciepluchno się
zrobiło, choć za oknem ponuro:)
K.
czyta się jak rymowany, bardzo płynnie napisałaś;
powodzenia:)
Super jesteście.
Dziękuję wszystkim.
Czekam, aż się wypogodzi.
A wtedy, Dankaas Olu, nic nas nie zatrzyma.
Buziaki dla wszystkich
Inna:)) Ty nie smutaj! W razie czego my Cię z Olką
znajdziemy, bardzo lubimy piesze wędrówki:))We trzy
będzie raźniej:))
Dobry wiersz, przypomniał mi stare dzieje:))
Cieplutko i przyjaźnie pozdrawiam:) +
Inna - samotność to tak jak deszcz kiedyś przeminie:))
Samotność znajdzie drogę która w końcu zaprowadzi Cię
do wejścia w życie miłości i szczęścia.Pozdrawiam +
Najważniejsze, że odnalazła drogę!
Pozdrawiam:)
Witaj Inno. Przejaśniało, przestało padać już się nie
zgubisz. Ładnie o samotności, ale taka jest. Wprowadza
nas w nastrój melancholii. Pozdrawiam