Szczegół

Otwierając powieki
opuszkami palców
delikatnie poszukuję
mego sennego schronienia.

Czekam na
ciepłą nutkę oddechu
odbijającą się o moje
skulone z zimna
ciało.

Wsłuchuję się
w szept zmierzchu,
który lekko graniczy z ciszą,
niewiadomej tęsknoty.

Budząc się
w tej mgle uczuć,
wyczuwam wiszącą nad nami
tajemnicę.

Między krzykiem a milczeniem
zapadam w otchłań myśli.
Z dnia na dzień
coraz trudniej
rozróżniam
iluzję od wiarygodności.

autor

amelia92

Napisany: 2010-01-08 Dodano: 2011-01-08 15:47:09

Ten wiersz przeczytano 516 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie