Szczęścia naszego

błagam Cię Boże o bochen chleba
jeden jedyny dla mojej mamy
ułam kawałek swojego nieba
podziel się proszę troszeczkę z nami

znów mi oddałaś mamo śniadanie
udając przy tym że wcześniej jadłaś
- jedz mój ty skarbie mówisz nad ranem
skrobiąc z pudełka ostatki masła

wciąż wypatrujesz z okna w pokoju
parapet mokry przesiąka łzami
i tak codziennie i po kryjomu
wycierasz smutki ciągle te same

bardzo Cię proszę Boże jedyny
nie pozwól więcej płakać mamusi
może to wszystko jest z mojej winy
uczyń by tatuś do nas powrócił

autor

PanMiś

Napisany: 2013-09-15 Dodano: 2013-09-15 11:21:07

Ten wiersz przeczytano 3818 razy

Oddanych głosów: 64

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie