Szczęście...

Siedzę na kawałku drewna...
Wokół mnie tylko drzewa,
I szumiący wiatr...
I choć nie jestem tutaj jedna,
To mam wrażenie jakby nagle,
Wyginął cały świat...
Zostałam sama z problemami...
I jest tak smutno mi...
Nie wiem co będzie jutro...
I ile to jeszcze potrwa dni...
Ile jeszcze nocy nieprzespanych?
Będzie mi dane przeżyć?
Ile jeszcze łez w poduszkę wylanych?
By wkońcu w szczęście uwierzyć?
Może dojdę do tego,
Że szczęście będzie przy mnie codziennie...
A może dojdę do najważniejszego...
Że szczęście będzie...
We mnie...

Wiele bym za to dała...

autor

lulcia

Napisany: 2006-09-24 Dodano: 2006-09-30 16:26:42

Ten wiersz przeczytano 382 razy

Oddanych głosów: 17

Rodzaj Wolny Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie