Szczęście
Wykluło się w dłoniach
Szczęście:
Brzydkie, .
Malutkie,
Najeżone,
Niepozorne
I nie na miarę
Potrzeb!
Rzuciłam je ptakom
Na rozstajach...
Teraz ktoś inny
W plecaku je niesie...
Poi zdrojem łez,
Karmi ziarnami żyta,
A ono...
Rozkwita!
autor
Eunika
Dodano: 2014-11-04 22:05:48
Ten wiersz przeczytano 672 razy
Oddanych głosów: 9
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (10)
takie niechciane porzucone
skojarzył mi sie ten wiersz z Brzydkim kaczątkiem:)
pozdrawiam:)
smutna miniaturka ...niechciane niedocenione ...a
teraz ktoś je dobrze pielęgnuje - rozkwita :-)
pozdrawiam
Ładnie. To co przez jednych niedocenione, dla innych
może być bezcenne. Miłego dnia.
świetne mini...takie szczęście w nieszczęściu:) miłego
dnia
Smutna melancholia.Pozdrawiam:)
Nie można zbyt szybko rezygnować, zwłaszcza gdy nie
mamy 100% pewności..Smutny wiersz, ale niesie też w
sobie nadzieję, bardzo ładny-pozdrawiam:)
Tak często bywa. Rezygnujemy z czegoś lub kogoś, a
ktoś inny doceni i ukocha. Cieszy się tym, co ktoś z
tego zrezygnował.
dobry melancholijny wiersz pozdrawiam
Smutny zyciowy wiersz pozdrawiam
Niedocenione, przekazane dalej. Teraz żal :) Nie za
szybko zrezygnowałaś? Ładnie, choć smutno :)