Szepczę...
Nie, kochanie - szepczę
- zobacz, jak omdlewam.
Dom jest głucho pusty,
nie zabieraj wspomnień.
Tutaj bombonierka
ze znakiem firmowym,
tam okruchy żalu
w błyszczącym papierku.
Zostanie samotny
widok na nasz ogród
i ślad na poduszce
będzie zawsze łzawił.
autor
gwiazdkaznieba
Dodano: 2013-11-04 20:21:38
Ten wiersz przeczytano 1003 razy
Oddanych głosów: 11
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (12)
:)
Bardzo smutny wiersz.
Samotność to okropna zmora.
Pozdrawiam serdecznie.
Bolesne... Szacuneczek 'D
ten slad na poduszce jakze wymowny
pozdrawiam:)
Udał ci się ten ślad na poduszce. Brawo. Szkoda tylko,
że tak smutno.
smutny obraz, ale ciekawie odmalowany pozostałościami
po słodyczy
Poruszasz swoim smutkiem. Ładny wiersz.
Pozdrawiam serdecznie :)
Smutny...ale takie wolę:)
Po dniu nadchodzi noc, po nocy wstaje dzień.
Smutny Twój wiersz poraniony łzami, lecz w sercu
zawsze tli się nadzieja.
Pozdrawiam serdecznie:)
Rzeczywiście smutny ten Twój SZEPT, ale sympatyczny
sześciozgłoskowiec...
a pierwsza strofa Twojego wiersza może być
dokończeniem komentarza , który popełniłaś w moim
erotyku
Poprzednie wiersze o wieloletniej miłości - ten o
...samotności... ciekawie: łzawiący ślad na
poduszce...Pozdrawiam.:)
Smutny.Dwa wiersze wesołe, a tutaj taki
smutek...pozdrawiam ciepło.