SZEPTY

DLA WSZYSTKICH STWORZEŃ

Ni krzyku ni szeptu z ust Twoich nie słyszę ,myśl Twoja mój umysł
wypełnia
Już jako zwierzę o ślepiach Anioła pojmuję czym wielka głębia

Już nie klejnotów kutych w niebiosach przez Bogów z czystej jasności

Nie kutych przez Diabły odmiennie
pięknych z prochów śmierci przeszłości

Nie pragnę klejnotów jednych i drugich co obcym kute mi dłońmi

Pragnę kamieni kutych przez siebie z miłości własnych swych zbrodni

Modlitwą mą wdech głęboki co świeżym powietrzem płuca wypełnia

Wyobraźnia zdaje się być bez końca tam ukryta ma głębia

Topię w Tobię cierpienia radości
w Twoich przestrzeniach niepomierzonych


Dotykam reką doskonałości
A myślą doganiam Anioły

Wiary!!!

POKÓJ ŚWIATU

autor

Hermes33

Napisany: 2014-08-08 Dodano: 2014-12-05 00:44:25

Ten wiersz przeczytano 2521 razy

Oddanych głosów: 18

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Nadzieja Okazje Rozpoczęcie roku szkolnego

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie