Szepty w ciemności

Tam gdzie kończy się rozum i jasność zaczyna się szaleństwo

Szepty w ciemności
Przenikają do mojego
Otumanionego snem umysłu
Rozbijają zwiewną iluzję
I już nie śpię. Czuwam.
Słucham. Lecz niewiele rozumiem
Słowa, zwroty wyrwane z kontekstu
Bez znaczenia.
Śmiech. Urywany. Tłumiony.
Cisza. A nie mogę spać.
Szepty powracają.
Odbijają się od ścian i dolatują do mnie.
Natarczywe. Bezosobowe. Niezrozumiałe.
Jak szum strumyka. Denerwujące.
CISZA! Nigdy szeptów w ciemności.
Cisza i samotność. Sen i ucieczka.
Oto czego chcę.
Ucieczka od szeptów.
Gorących. Podnieconych. Błagalnych. Płaczliwych.
DOŚĆ!
A one dalej trwają.
Szepty w ciemności.

autor

Morisako

Dodano: 2004-09-10 11:35:12

Ten wiersz przeczytano 409 razy

Oddanych głosów: 11

Rodzaj Biały Klimat Mroczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie