Szersze szyjki

Zapraszam do siebie,
gdzie wszystko jest proste - w teorii,
gdzie wszystko jest jasne - po fakcie
i gdzie zna się rozwiązania - dla innych.
Gdzie dzieje się więcej niż się robi.
Gdzie cel jest ciągle nie do końca określony,
ale dobrze wyczekiwany.
Gdzie szybko dostrzega się błędy - choć ciągle najszybciej te cudze.
Gdzie milczeć jest łatwo, nie z wyboru,
ale dlatego, że mówić już nie warto.
Gdzie już się rozumie, że nie zawsze okładki mają treść.
Gdzie wdzięczności trzeba było się uczyć
i nie z braku umiejętności, a przez zawsze bardziej podręczną arogancję.
Gdzie bycie tu i teraz trzeba sobie przypominać.
Gdzie drzewo jest cenniejsze od drewna,
dotyk od pieszczot,
przekaz od słów,
czucie od myślenia,
a bycie od bywania.
Gdzie kształt ziemi jest obojetny.
Gdzie jeszcze trudno nakłonić głowę do nie miewania opinii.
Gdzie jeszcze trudno zrozumieć, że bracia i siostry i umiłowani mogą mieć złe intencje, niecne zamiary i tym podobne.
Gdzie w myślach jest już miejsce na "czy wypada?".
Gdzie "obojętnie" wypiera "właśnie, że..."
i gdzie zdrowia już nie można zostawiać opatrzności.
Gdzie polityka chce być istotna.
Gdzie w diecie jest już nie cokolwiek,
gdzie kocha się nie przez feromony,
i celebruje się uśmiech.
Gdzie święty spokój jest naprawdę święty,
a Święty Mikołaj mógłby być naprawdę.
Gdzie klepsydry mają szersze szyjki
i gdzie wystarczy jednej ręki, by zliczyć przyjaciół.
Gdzie tak wiele już nie warto,
a mimo wszystko warto
i gdzie już częściej i świadomie
do siebie nie zapraszam.

autor

b-Art Sztuka Klasy B

Napisany: 2024-04-15 Dodano: 2024-04-15 12:56:41

Ten wiersz przeczytano 219 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Bez rymów Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie