Szkarłatne róże
pod powiekami ogień
kolec wbity w serce
szkarłatne róże w wazonie
pamięci niedostępnej
pod paznokciami czerwień
wydarta z czarnej ziemi
ostów igły wdeptane
stopami bosymi
duszy strzępy krwawiące
wrócą kruki i wrony
myśli echem odbitym
na szczyt przezeń niesione
autor
aanka
Dodano: 2011-03-05 18:32:09
Ten wiersz przeczytano 1025 razy
Oddanych głosów: 30
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (26)
Czarne chmury zawisly nad Toba, a tu wiosna...
Dramatyczny w swoim przekazie, jak odczytuję zostałaś
bardzo zraniona...współczuję...mam nadzieję , że
niedługo znajdzie się jakiś lekarz, który pozszywa
strzępy twojej duszy.
Ciekawy , dający do myślenia.
Choć w słowa zgrabnie ujęte to trudno mi się wczuć w
temat! Pozdrawiam!
Ciekawie i bardzo tajemniczo...:)
Dramat uczucia cudownie oddany, w intensywnie
nasyconych barwach, pozdrawiam Królowo.
Bardzo ciekawy wiersz. Pozdrawiam
Trudny wiersz bo traktuje o trudnej miłości. Wiersz
skłania do refleksji. Forma jego dobra. Dużo w nim
ciekawych metafor.
Dobry wiersz.
dramat przez miłość osiągnięty ...ładny ...pozdrawiam
ciepło
Jakiś dziwny dramat tu tkwi lecz trudno zgadnąć czego
dotyczy, może wspomnień miłości rozdrapanej .
niezwykły, przeczytałam z zaciekawieniem