szklanka herbaty

zimny bez smaku gorzki płyn
w chłodnym szkle na spodku szczelnie otoczony
by nic nie wypłynęło
obok łyżeczka zimna co nigdy nie zanurzy
by zburzyć spokój nudny
wzniecić wir wesoły
to bez szans

na środku stołu symetrycznie postawiona
czy do krawędzi wszędzie daleko?
póki wrzała gorącem
do rantu wkoło- wszędzie blisko

stół w pokoju ciemnym
krzesła brak
nikt już nie spocznie
dzrzwi zamknięte ściany czarne
bez okna
światło sztuczne tylko
lecz tu nie gości nikt

pokój w bloku gdzie tysiące takich
jaskiń samotnych
oni nie złączą się nigdy

blok w osiedlu mrówczym
osiedle w mieście
miasto w kraju osadzone wielkim
kraj fragmentem Europy potężnej
kontynent w świecie świat w układzie
układ w drodze mlecznej i tak bez końca

herbata jak ziarnko piasku w pustyni
jedynie
więc jakie szanse są by ktoś
trafił w ten pokój
odpocząć
pijąc herbatę

autor

D.A.R.E.K.

Dodano: 2009-07-03 11:36:29

Ten wiersz przeczytano 545 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Bez rymów Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie