Szkoda

Szkoda kwiatów, które więdną w ustroniu
I nikt nie zna ich barw świeżych i woni.
Szkoda pereł, które leżą w mórz toni
Szkoda uczuć, które młodość trwoni.
Szkoda marzeń, co się w ciemności rozproszą
Szkoda ofiar, które nie są rozkoszą.
Szkoda pragnień, co nie mają wybuchać,
Szkoda piosenek, których nie ma kto słuchać.
Szkoda męstwa, gdy nie przychodzi do starcia
I serc szkoda, co nie mają oparcia.

autor

Rivellino

Napisany: 2005-10-02 Dodano: 2006-01-26 14:50:41

Ten wiersz przeczytano 752 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie