Szpieg

Promyk słońca przez szparę w zasłonach
oświetlił nagie jej ciało.
Jaśniejsze czubki piersi, wzruszyły serce górala.
Przywarł wargami do każdego sutka z osobna
i rozkoszował się smakiem, zapachem.
Dopiero co przestała karmić, więc aura
dookoła piersi jeszcze się nie rozwiała.
Pomruki zadowolenia Zdzisia, świadczą,
że też jest szczęśliwy.
Kto by nie cieszył się z zabawy piersiami
przez parę razy dziennie, a widać Zdzisio
jest koneserem w tym temacie.
Może to i zazdrość z mojej strony,
ale Zdzisio ma swoje radości, a ja mam swoje.

Całe jej ciało, które ja teraz w pełnym słońcu oglądam,
przyspiesza bicie serca.
Słońce zniżając się, pokazuje niższe partie obrazu,
którego najlepszy malarz nie potrafiłby lepiej pokazać.
Pępek w blasku łechce serce, a już wzgórek łonowy,
przyprawia o zawrót głowy.
Kunszt fryzjerski widać na każdej części łona.
Ile to piękna można dołożyć, umiejętnością
posługiwania się zwykłą golarką.
Ręce i usta rozpoczęły taniec miłości,
drżenie ciała i szept...
jeszcze, jeszcze, jeszcze.

Co jeszcze? Wybałuszyłem oczy
i naprawdę nie wiem o co chodzi,
życie to jednak wielka zagadka.

autor

karl

Napisany: 2018-08-28 Dodano: 2018-08-28 13:59:45

Ten wiersz przeczytano 1254 razy

Oddanych głosów: 21

Rodzaj Bez rymów Klimat Rozmarzony Tematyka Erotyk

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie