**..:SZTUCZNA MIŁOŚĆ:..**

powiedzmy, że to współczesna wersja Pigmaliona:) życzę miłej lektury (troszku dłuuugi wierszyk, ale warto przeczytać - to obiektywna(hehe) opinia moich przyjaciół)

Mężczyzna koło trzydziestki, w jakim skrycie
Gorące szesnastki kochają się nad życie
Świetna prezencja, inteligencja niemała –
Nawet sześćdziesiątka by się z nim przespała

Zaliczył lasek niemało
Brał od życia wszystko, co dawało
Lecz jak to zwykle bywa
Zdarzyła się katastrofa prawdziwa:

Szef wchodzi do jego biura
Powiada, że nici z awansu:
„Kierownikiem nie może być człowiek wolny
Któremu kobieta – tylko do romansu!”

Złapał się za głowę ten piękniś
Bo myślał, że niezdolny do PRAWDZIWEJ miłości
Szef mu: „znajdziesz żonę w miesiąc
Albo Cię zwalniam, choć bez radości”

A tak naprawdę to mężczyzna
(Choć to tajemnica, nie wspominajcie nikomu)
Miał swą największą miłość
I to… W łazience, w domu

Sam ją graficznie stworzył
Więc była… Cóż, ideałem –
Najcudniejsza ze wszystkich kobiet
Z pięknym, jędrnym, młodym ciałem

Poczynił wielkie postępy
Bo zamówił sobie ją:
Miał jej rzeźbę w swej łazience
I zadowalał się nią

Nie był on zbytnio pobożny
Ale trochę w magię wierzył
„Raz kozie wio” – powiedział sobie
I starej czarownicy rzeźbę powierzył

Codziennie przez dwa tygodnie
Linda do łazienki wchodziła
A po trzech – czterech godzinach
Szczęśliwa z niej wychodziła

Pewnego dnia – ku uciesze faceta
Pozwoliła mu wejść razem z sobą
Powiedziała: „za moment Ci ją ożywię
Ale muszę zabawić się z Tobą”

Mężczyzna, choć z obrzydzeniem
Zrobił, co należało
A wszystko to dla dziewczyny
Którą kochał niemało

Linda rzeczywiście kobietę ożywiła
Dzięki czemu był awans dla faceta
I historia happy endem się skończyła
(Choć dziecko też zrobili przez peceta…) :)))

:))))) pozdro dla kogoś, kto mnie natchnął... niestety nie pamiętam, któż to był:/

autor

Bunia:*

Napisany: 2006-08-14 Dodano: 2006-08-15 00:16:54

Ten wiersz przeczytano 411 razy

Oddanych głosów: 15

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie