Sztuka kochania

Nie boisz się życia?
Nie boję się wcale...
Niejeden chleb jadłem
I wiem jak smakuje

Nie boisz się ludzi?
Nie boję bo przecie
Wielu poznałem
I wiem że się boją

Strachu zaś strachem zwalczyć nie zdołasz
Agresji agresją też nie wyciszysz
Gdy ciemność otoczy Cię swym ramieniem
Promieniem światłości się z nią wnet policzysz

Nie boisz... NIE BOJĘ
Strach nie jest prawdziwy
Cokolwiek zapytasz
Nie czuję już trwogi

Co zatem doradzasz
Jak wygrać ze strachem
To miłość postawi
Cię na równe nogi

Miłość do siebie
I chęć życia w prawdzie
Brak masek i szczerość
Głos serca na sterze

Bez oczekiwań
Bez oceniania
Bez lęku trwania
Energia kochania

autor

Prism

Napisany: 2022-04-29 Dodano: 2022-04-29 01:04:14

Ten wiersz przeczytano 839 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Nieregularny Klimat Rozmarzony Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie