SZUFLADA WSPOMIEŃ

Otworzyłam dziś szufladę wspomnień.
Była zakurzona, zalęgły się mole.
Otworzyłam następną, oczy moje zobaczyły,
Znajomą fotografię.
Chciałam przywrócić twój portret.
Spojrzałam w niebo, oczy zaszły mi łzami.
Nic nie widziałam prócz ciemnej chmury.
Moje serce szepnęło zwątpiłaś.
Odeszłeś zostawiłeś mnie w tym smutnym świecie.
Dusza cię opuściła, ciało leży w grobie.
Nie będziesz już nigdy w krainie marzeń.
Choć miałeś ich tak wiele.
Moje serce wciąż rozdarte, z oczu płyną łzy.
Wierze, że jesteś zawsze obok pomagasz mi.
Choć twoja świeca zgasła na wieki, ja wciąż
Zapalam ją pamiętnego dnia.
Wtedy wracają wspomnienia,
Bez skutku pragnę ich zapomnienia.
Daj mi klucz, zamknij wspomnienia, zabierz ból.
Pomóż mi odnaleźć wiarę w ludzi.

Pamiętaj o śmierci, swym ostatnim celu, gdzie nie chce iść nikt, a dochodzi wielu... Umierasz ty umieram ja,bogaty czy biedny, młody czy stary, wszyscy jesteśmy równi.

autor

MAGNOLIA

Napisany: 2006-09-04 Dodano: 2006-09-04 00:02:22

Ten wiersz przeczytano 459 razy

Oddanych głosów: 19

Rodzaj Nieregularny Klimat Smutny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie