Gdzieś tam...

jesienne cienie obejmują moją postać,
w płaszczu smutku obleczony
prę przez krainę milczącej melancholii,
sarkastyczne uśmiechy
ludzi szarych
omijają mnie z daleka,
jestem niewidzialny,
płonące liście opadają na włosy,
taka subtelna nagroda,
palący sie papieros
ułaskawia swym dymem,
ścieżka przez krainę ciszy,
oczy moje choć martwe
zobaczyły tlące się światło
gdzieś tam,
może znajdę koniec tej drogi...

autor

Caym

Dodano: 2007-10-24 15:43:46

Ten wiersz przeczytano 492 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie