Szukasz swego miejsca
Już dawno na stosie życia spłonęłam
Sama, w płomieniach żalu i złości
Się pogrążyłam
Prochy me rozwiał smutku wiatr
Ostał się jedynie skrawek duszy,
Co w labiryncie gorzkich pretensji
Niegdyś się włóczył
Lecz zebrał swe siły chcąc
Odzyskać spokój,
Chcąc powrócić na dawny szlak
Teraz płynie rzeką ciepłych myśli,
Szukając swej przystani,
Nie rozpamiętując bolesnej
przeszłości…
autor
maffinek21
Dodano: 2009-01-08 15:59:33
Ten wiersz przeczytano 469 razy
Oddanych głosów: 1
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (1)
Facet wdzięczny za to co dostaje. Ona niczego nie
uznaje.