ta osoba
Czy dowiem się kiedyś,
Ile warte jest to życie?
Czy zrozumiem kiedyś,
Czym jest razem bycie?
Brak jednak tej osoby,
Która swoją ręką
głaskałaby mnie na dobranoc,
Która bycie ze mną nie zwałaby męką.
Która jednym uśmiechem
Wszystko by zmieniała
Niszczyłaby problemy,
Zawsze pomagała.
Która jednym dotykiem,
troskę by oznajmiała,
Bezpieczeństwa poczucie,
Codziennie dawała.
Która jednym spojrzeniem,
Tak wiele by mówiła.
Szczęście dawała
Pocieszyć potrafiła.
Która słowem jednym
Wyznawałaby miłość
I tym udowadniała,
Tak wielką zażyłość.
Ta osoba się znajdzie,
Poczekać tylko muszę.
Bo w tej niepewności
Kiedyś się uduszę.
Komentarze (3)
Owszem do rymów można by było się doczepić na
upartego, ale poza tym wiersz jest świetny.
Taki głęboki, odczuwam w nim tęskność i smutek, oraz
subtelność
fajny i bardzo ładny wiersz....co chcesz od
niego...czasem gdy nie mam humoru lub jak to nazwałas
"dołka"potrafimy cos napisac...;)
wiersz sam w sobie nie jest zły, chodzi raczej o te
rymy gramatyczne. rzeczywiście widać że miałaś doła,
czuć wielką samotność. mimo wszystko całkiem mi się
podoba