Tak bardzo, że ...
Jak pięknie przyświeca dziś słońce -
od morza, przez lasy, do Tatr,
rozgrzewa serca radośnie,
kolebie leciutko wiatr.
Uśmiechem częstuje każdego -
a w duszy muzyka gra,
więc powiedz mi drogi kolego -
czyż nie jest cudowny ten świat?
Na łąkach chabry się śmieją,
stokrotki kłaniają się w pas,
zobacz skowronek przeleciał -
czyż nie jest wspaniały nasz Kraj?
Ja nucę cichutko piosenkę -
i łapię promyki w garść,
tak bardzo kocham wiosenkę,
tak bardzo, że słów mi brak.
autor
Ola
Dodano: 2016-06-10 14:59:18
Ten wiersz przeczytano 4825 razy
Oddanych głosów: 128
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (182)
jeszcze bym /promyki/... i duzo lepiej:)
Sliczny, cieply i taki lekki ten wierszyk, ze
czytajac, wyobrazilam, ze ide kolorowa laka, w
promieniach slonca, ukwiecona kolorami, podskakujac
radosnie z usmiechem...
Pozdrawiam Olu, radosnego i cieplego, dnia zycze.:)
Dziękuję Wszystkim
Miłego wieczorku
A dzisiaj wieczór jest wyjątkowy, prawda Andrzeju:)?-
czekamy na otwarcie Mistrzostw Europy w piłce NOŻNEJ:)
Pozdrawiam:)
al-bo Bożenko poprawione. Dziękuję i pozdrawiam :)
Wiem krzemanka, że mogłoby być lepiej 9/8, ale to było
tak napisane bez zastanowienia się, samo wyszło
Pozdrawiam i dziękuję:)
Dołączam do tych czytelników, którym spodobał się ten
radosny wiersz. Msz gdyby dokonać drobnej korekty i
całość zapisać w układzie 9/8 sylab wiersz by zyskał.
Popieram wniosek al-bo w sprawie zdrobnień. Msz "kraj"
powinien być napisany z małej litery. Wiadomo, że to
opinia czytelniczki, a nie eksperta. Miłego dnia.
kaprysy*
wiosna swe uroki ma
nieraz deszczem pokropi
słońcem twarze opali
lecz lubimy wiosnę choć kapry ma
pozdrawiam serdecznie:)
Olu, bez zdrobnien - serduszka, muzyczka, promyczki,
wiosenka - byloby duzo lepiej, msz;)
ale wiersz Twoj:)
przeslanie bardzo dobre, pozdrawiam:)
ładnie, radośnie i ciepło...rozumiem Cię bez słów
Ola:) pozdrawiam serdecznie
Witam Mistrzynię stalówkę...oj dawno tu nie gościłaś
ze swoim wierszem...ale ten zapiera dech...pozdrawiam
serdecznie
Trzeba mieć dużo szczęścia
by widzieć tyle piękna,
usłyszeć głos skowronka,
i kwiatów śpiew na polach...
Jak tu nie kochać wiosny, kiedy wszystko się rodzi.
uroczy, ciepły wierszyk, aż cieplej robi się na sercu
:) pozdrawiam Olu.
Bardzo ładny, optymistyczny wiersz!
Pozdrawiam!