Tak blisko

Szczęściem człowiek natchniony odżywa
Radości czułym dotykiem wiatru śni
Przeszłość jak cienka nić się urywa
Nadeszły tak upragnione i piękne dni.
Gniewu siły burz już ustało dudnienie
I krople deszczu nie płyną już po dłoniach
W cudowne odczucie przemieniło się cierpienie
Opadły mgły na świata srebrnych skroniach
I nadszedł w końcu czas pełen uśmiechu nieba
Oczekiwany gdy duszy płomienie już dogasały
Tak niewiele drogi do szczęścia było potrzeba
Gdy cząstki serca od samotności i łez drżały.

autor

KRZYSIEK S

Napisany: 2006-11-29 Dodano: 2006-11-29 17:11:33

Ten wiersz przeczytano 533 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie