Tak by szorstki wstyd trwał

Rozmaite odpowiedzi polewają jego smakiem chwile upite niemocą cienia, chwile które upadają tak jak kłody. Tylko poto, byśmy myśleli gęściej.

Wymówka wygodna i prawie pluszowa
to ona kąsa
i to śmielej niż mit szklany
niż ten który się dąsa
pozory wygina
jako siła jaspisowa
nie podobna do niezgrabnej zagrywki
do tej która napędza bramy
czasami też ze smakiem zmyłki
z tym co się wspina

W oczach wielu szybko maleje
ale tylko tak by szorstki wstyd trwał
wraz z pieśniami skał
z tymi które wgryzają się
nie tylko we mgle
w tej co się śmieje

Nie wiem z kogo
wiem że to potrwa jeszcze chwilę
ubraną w burzy szaleństwo
w to które wypełni szpilę
i pokieruje kąsającymi spojrzeniami
tak jak ktoś pomagający miodowym bogom
tam gdzie złudzenia sztyletowate trwają
tam też spaceruje jaskrawe okropieństwo
dające rogi smacznym darom
tek by te stawały się mściwymi progami

autor

kenaj262

Napisany: 2013-09-07 Dodano: 2013-09-11 12:20:51

Ten wiersz przeczytano 719 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie