Tak jak wszyscy??
Przerobiony
Dziś dowiodę wam niezbicie,
muszę trochę się potrudzić,
że nad wszystko kocham życie,
słońce, kwiaty oraz ludzi.
Dzikich zwierząt całe stada
i na łąkach polne zioła,
wszystko w koło co tu gadać,
serce moje kochać zdoła.
Wielki kielich wezmę w dłonie,
w którym szampan aż bulgocze,
by z toastem głowę podnieść
prosto życiu spojrzeć w oczy.
Poślę strofy do bram nieba
choć nie jestem wcale wieszczem.
Boga przecież prosić trzeba,
niech pozwoli pożyć jeszcze.
Ile czasu pozostało??
Muszę z losem vabank zagrać
i przed siebie patrzeć śmiało
nim przesypie się klepsydra.
Anna Bania 21 luty 2015
Komentarze (51)
za Twoje zdrowie pijmy dziś fajny wiersz Aniu
Pozdrawiam:))
Optymistyczny udany wiersz pozdrawiam
Ładny radosny optymistyczny wiersz:) wypijmy ten
piękny toast do dna:) Pozdrawiam z uśmiechem:)))
To ja tez wzniose toast :)
Kwiaty rozkwitły w Twoim wierszu
chociaż jeszcze zima.
Bardzo ładnie o życiu,przyłączam się do toastu,
pozdrawiam:)