Tak jest codzień.

Między zmarźniętymi palcami moich rąk
wplata się mała, a tak bardzo niechciana
łza. Spływająca po tęskniących licach
za ciepłym dotykiem kochających dłoni.

Płonie ogień woskowych świec na oknie
przygasając po westchnieniu nadziei.
Patrząc w czerń samotnej nocy, szukam
w cieniach Twojego oddechu na szyji.

Zapach świeżo zaparzonej herbaty
budzi we mnie każde wspomnienie.
Marząc byś wypił ją tej nocy ze mną
z duszy wyrywa się krzyk mego żalu.

Chcę usłyszeń głos ciepłych słów
siedzę tu poraz kolejny sama,
i tylko pozostaje mi patrzeć na niebo
topiąc się w łzach swojej samotności.

Prabuty, 09.03.2007r.

autor

Mooona

Dodano: 2007-03-10 22:04:49

Ten wiersz przeczytano 386 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie