Tak pełno we mnie tego...
:(
Tyle wspomnień,tyle marzeń
-zabrałeś je...Zniszczyłeś jak kartke
papieru
Miało być tak jak zawsze a Ty się
zmieniłeś
Czemu tak mnie raniłeś?
Za co miałam tym płacic?
Nienawidze Cie za smutne momęty,
za brak uśmiech na twarzy, za wszystko co
złe było
Miałam tyle pytań,ale rozwiał je żal...
Usiadłam ...przestałam płakać
-nie jestes tego wart!
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.