Tak ponuro

Jest pogoda dziś ponura
Tylko w pościel dać by nura
Niebo całe tonie w chmurach
Wyjść się nie chce siedzę w murach

Sam tu siedzę, kurze ścieram
I za wiersze się zabieram
Tak wycieram szafy, biurko
Wyjść się nie chce na podórko

Wyczyściłem szkła, kryształy
Lecz ospały jestem cały
Wyjrzyj słonko choć na chwilę
Bo w tych kurzach zaraz zginę

Może jechać gdzieś do lasu?
Na sprzątanie szkoda czasu
Ale w lesie przecież mokro
Całe buty mi rozmokną

Może by tak do rodziny?
Jechać w jakieś odwiediny
Lecz cóż będę robił z bratem
Nie odwiedzę go więc zatem

Jechać by do przyjaciela?
Nie wypada bo niedziela
Dwie godziny tak sprzątałem
że wiersz cały napisałem

Teraz błyszczy w całym domu
A ten wiersz się przyda komu.

autor

Dyrka

Napisany: 2004-06-20 Dodano: 2005-06-20 23:18:38

Ten wiersz przeczytano 532 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie