Tak stałam się przeszłością

Mnie także się podoba, ta zaduma nad zobojętnieniem.
Masz literówki w "szyję" i "twarzą". Miłej soboty:)

Mnie także się podoba, ta zaduma nad zobojętnieniem.
Masz literówki w "szyję" i "twarzą". Miłej soboty:)

Cudne, podoba mi się, pozdrawiam:)

Miłość w dramatycznej odsłonie.Podoba się.:)

i po drobnych korektach bardzo mi się podoba!:)
bardzo.

To co poniżej, zasługuje na uwagę i czyni WIERSZ,
który mnie zatrzymał(czyli większośc tekstu:)

Oddałam ci to co najcenniejsze.
Oczy, o długim spojrzeniu. Usta,
zawsze otwarte na twoją przestrzeń
i dłonie. Oparte o doskonałość
ciała.

Rozpłakałam oczy po policzkach.
Łzy oplotły szyję twardym zdumieniem,
by zerwać się ze złudzeń.

Stałam się przeszłoscią.


Liściem, który co dzień trącasz butem;
gwiazdą, jedną z milionów, czarnymi
szybami domostw, obłokiem co przysiadł na
sierpie księżyca- w tę noc na wpół gwiezdną
i bezgwiezdną, na wpół ślepą i widomą.
Przechodniem, twarzą nieznajomą, bezczasem i
bezkresem, niepamięcią i echem.

Dniem, który przeminął, nie dziwiąc się
głupocie.

Przedwczorajszym niebem.

Bardzo dobry wiersz, pełen żalu, ale równocześnie
pogodzenie się z losem, stąd słowa - tak stałam się
przeszłością...
Pozdrawiam serdecznie :)

czyli- umarłam dla ciebie a ty nawet tego nie
zauważyłeś...
Podoba się :)

czuję, jak namiętnie tętnią w moim pulsie
Wszystkie tortury życia
Przychylny wiatr, i nawałnice, i konwulsje.Pozdrawiam

Podoba się.
Pozdrawiam :)