Tak trzeba
Trzeba z żywymi naprzód iść,
Po życie sięgać nowe
I nie należy zamykać się,
Nawet w jaskini porcelanowej.
Wśród ludzi żyjesz i sam żeś człowiek,
Więc nie odrywaj się od plastra.
Z ludźmi pracuj, z nimi się baw
I nie mów nigdy do życia : basta!
Płacz, raduj się, cierp i nie poddawaj
się,
Ludziom pomagaj w każdej potrzebie,
A jeśli z nóg jakiś zwali cię krach,
Ludzie, pomogą ci w biedzie.
autor
violam
Dodano: 2008-10-21 12:15:25
Ten wiersz przeczytano 483 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (4)
bardzo mi się podoba ;)
Zgadzam się z babią2. Plus za przesłsanie
Przepiekny i madry wiersz ,trzeba zycie przezyc i
poznac z kazdej strony,ale nie samemu..+
tak, słowa święte zawarłaś, w skorupie długo człowiek
nie pociągnie.