Tak wiele...
Tak wiele chciałabym powiedzieć Ci,
Chciałabym...ale nie mogę...
Tak wiele chciałabym wskazać Ci dróg,
Lecz najpierw swoją muszę odnaleźć
drogę...
Tak wiele szans straconych jest,
Nie wrócą, choć byśmy chcieli...
Teraz już wiem, nie zawsze los...
Sprawiedliwie wszystkich dzieli...
Tak wiele spraw, buntu i krzywd,
Tych ludzi, co życie oddali...
Tak wiele smutku w oczach i łez...
spójrz... nie wszędzie znicz się
pali....
Komentarze (4)
Nie zawsze zycie sprawiedliwe jest. Smutek, az boli.
refleksyjnie i smutno - nie zawsze jest tak jak byśmy
chcieli.
Wiersz dobry w treści i formie,nie potrzeba tych
wielokropków.
Smutno jest w Twoim wierszu.Ale napisałaś w nim samą
prawdę.Najbardziej podoba mi się wers "Tak wiele szans
straconych jest,
Nie wrócą, choć byśmy chcieli...
Teraz już wiem, nie zawsze los...
Sprawiedliwie wszystkich dzieli..." cała prawda i
szara rzeczywistość.Piękny wiersz