Tak wiele...

Tak wiele myśli nie mogących poskładać się w jedną całość,

Tak wiele uczyć, których nie sposób wymówić,

Tak wiele wątpliwości nie mogących znaleźć rozwiązania,

Tak wiele wypowiadanych słów, których i tak nikt nie zrozumie,

Tak wiele z serca połamanych puzzli, nie mogących się połączyć tworząc całość,

Tak wiele wzniesień i upadków, których z każdym dniem przybywa,

Tak wiele szeptanych słów ?kocham?, nie mogących trafić adresata,

Tak wiele stoczonych ze sobą walk, których nikt nigdy nie widział,

Tak wiele pięknych wspomnień, nie mogących pokazać co to miłość,

Tak wiele prawdy i nie prawdy, których sensu zrozumieć nie mogę,

Tak wiele mnie i nie wiele,
Nie mogąc żyć, nie mogąc umrzeć,
Starając się kochać,
Będąc ciągle w samotności

autor

poetryroom_pl

Napisany: 2012-05-09 Dodano: 2012-09-25 17:31:53

Ten wiersz przeczytano 523 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Obojętny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie