taki los

Samo życie. Bardzo fajny wiersz. Nie rozumiem tylko
dlaczego gdy Bóg się uśmiecha to ręce bezradnie
opadają. Rozumiem Boga. On się uśmiecha bo jego
modlitwy nie interesują tylko czyny człowieka. Pragnie
mieć na ziemi ludzi szczęśliwych, zadowolonych z
życia, uśmiechających się do świata i ludzi a nie
zwracających się do niego z prośbami. Ja codziennie Mu
dziękuję za wszystko. O nic nie proszę, nie odmawiam
żadnych modlitw a on mi daje więcej niż bym się
spodziewał. Zawsze jednak każe mi się uczyć na błędach
i ich więcej nie popełniać. W swoim dość długim życiu
jak popełniłem je trzeci raz byłem karany i
ostrzegany. Po coś nam dał jedną ósmą swego rozumu.
Pozdrawiam. Miłego wieczoru ;)))

Chemia nas spowija,
a masz, masz w ryja.
A ty jesteś wygodny,
serial za chwilę, modny.
Pozdrawiam Marto, strzał w dychę wolę
szare mydło i ciepłą wodę.

pięknie - tak prawdziwie życiowo:-)
pozdrawiam

Piekny smutny i bardzo prawdziwy - uklony

Bardzo ciekawie o czynności rąk, aż po ostatnią
chwilę. Miłej soboty:)

Śliczne, życiowe , pozdrawiam serdecznie;)

...tyle trudu, tyle wysiłku... zbyt dużo - skoro sił
zabrakło na złożenie rąk...

interesująco zdiagnozowane niektóre czynności

Witaj Marto. Rzeczywiscie 'taki los' cos za cos...
dajesz, dajesz, dajesz i cieszy cie efekt ale
wszystko ma swoja cene. Najbardziej otwowiersz oczy,
mdlitwa. Moc serdecznosci:)